FLOKULAZIOA
Kimikaren arloan, flokulazioa partikula koloidalak prezipitatu batetik sortzen diren prozesua da, flokulatzaile edo maluta forman, suspentsio batetik, berez edo argitzaile bat gehituz. Prozesu hau prezipitaziotik desberdintzen da, koloidea likidoan soilik esekita dagoelako dispertsio egonkor gisa flokulatu aurretik eta ez delako benetan disoluzioan disolbatzen.
Koagulazioa eta flokulazioa prozesu garrantzitsuak dira uraren tratamenduan. Koagulazio-ekintza partikulak desestabilizatzea eta batzea da, koagulatzailearen eta koloidearen arteko elkarrekintza kimikoaren bidez, eta partikula ezegonkorrak flokulatu eta hauspeatzea, flokulazioan koagulatuz.
TERMINOAREN DEFINIZIOA
IUPACen arabera, flokulazioa "kontaktu eta atxikimendu prozesua da, non dispertsio bateko partikulek tamaina handiagoko multzoak eratzen dituzten".
Funtsean, flokulazioa partikula kargatu egonkorrak ezegonkortzeko flokulatzaile bat gehitzeko prozesua da. Aldi berean, flokulazioa aglomerazioa sustatzen duen eta partikulen finkapenean laguntzen duen nahasketa teknika bat da. Koagulatzaile ohikoena Al2 (SO4) 3 • 14H2O da.
Aplikazio eremua
URAREN TRATAMENDUKO TEKNOLOGIA
Flokulazioa eta prezipitazioa oso erabiliak dira edateko ura arazteko eta hondakin-uren, euri-uren eta industria-hondakin-uren tratamenduan. Tratamendu-prozesu tipikoen artean, sareta-eragiketak, koagulazioa, flokulazioa, prezipitazioa, partikula-iragazketa eta desinfekzioa daude.
AZALERAKO KIMIKA
Kimika koloidalean, flokulazioa partikula finak elkartzen diren prozesua da. Flokulazioa likidoaren gainazalera flotatu daiteke (opaloszentea), likidoaren hondoan finkatu (prezipitatua) edo erraz iragazi daiteke likidotik. Lurzoruko koloideen flokulazio-portaera ur gezako kalitatearekin oso lotuta dago. Lurzoruko koloideen sakabanaketa handiak ez du zuzenean inguruko uraren uhertasuna eragiten bakarrik, baita eutrofizazioa ere ibaietan, lakuetan eta baita itsaspekoen kroskoan mantenugaiak xurgatzen direlako.
KIMIKA FISIKOA
Emultsioen kasuan, flokulazioak tanta sakabanatu bakarren agregazioa deskribatzen du, tanta indibidualek beren propietateak ez galtzeko. Beraz, flokulazioa emultsioaren zahartze gehiago eragiten duen hasierako urratsa da (tanta koaleszentzia eta azken faseen bereizketa). Flokulatzaileak mineralen onuran erabiltzen dira, baina baita elikagaien eta sendagaien propietate fisikoen diseinuan ere erabil daitezke.
DESFLOKULATU
Alderantzizko flokulazioa flokulazioaren guztiz kontrakoa da eta batzuetan gelifikazio deitzen zaio. Sodio silikatoa (Na2SiO3) adibide tipikoa da. Partikula koloidalak normalean pH tarte altuagoetan sakabanatzen dira, disoluzioaren indar ioniko baxua eta katioi metaliko monobalenteen nagusitasuna izan ezik. Koloideei flokulatzailea eratzea eragozten dieten gehigarriei antiflokulante deitzen zaie. Oztopo elektrostatikoen bidezko alderantzizko flokulazioan, alderantzizko flokulatzailearen eragina zeta potentzialaren bidez neur daiteke. Polimeroen Entziklopedia Hiztegiaren arabera, antiflokulazioa "solido baten likido batean sakabanatze egoera edo egoera bat da, non partikula solido bakoitza independentea eta bere bizilagunei konektatuta ez dagoen (emultsionatzaile baten antzera). Flokulatzen ez diren esekidurek zero edo oso etekin balio baxuak dituzte".
Alderantzizko flokulazioa arazo bat izan daiteke araztegietan, askotan lohien sedimentazio arazoak eta efluenteen kalitatea hondatzea eragiten baitu.
Argitaratze data: 2023ko martxoaren 3a