FLOKULAZIOA
Kimika alorrean, maluketa, suspentsio batetik berez edo argitzaile bat gehituta, hauspeatu batetik partikula koloidalak ateratzen diren prozesua da. Prozesu hau prezipitaziotik desberdina da, koloidea likidoan soilik esekitzen baita sakabanaketa egonkor gisa flokulazioaren aurretik eta ez baita disoluzioan disolbatzen.
Koagulazioa eta flokulazioa prozesu garrantzitsuak dira uren tratamenduan. Koagulazio-ekintza koagulatzailearen eta koloidearen arteko elkarrekintza kimikoaren bidez partikulak ezegonkortzea eta agregatzea da, eta partikula ezegonkorrak flokulatzea eta hauspeatzea, flokulazioan koagulatuz.
TERMEN DEFINIZIOA
IUPACen arabera, flokulazioa "sakabanaketa bateko partikulek tamaina handiagoko multzoak sortzen dituzten ukipen- eta atxikitze-prozesua da".
Funtsean, flokulazioa partikula kargatu egonkorrak ezegonkortzeko malutzailea gehitzeko prozesua da. Aldi berean, flokulazioa nahaste-teknika bat da, aglomerazioa sustatzen duena eta partikulen finkapena laguntzen duena. Koagulatzaile arrunta Al2 (SO4) 3• 14H2O da.
Aplikazio-eremua
URA ARATZEKO TEKNOLOGIA
Flokulazioa eta prezipitazioa oso erabiliak dira edateko uraren arazketan eta ur zikinen, euri-uren eta industria-hondakinen tratamenduan. Tratamendu-prozesu tipikoen artean sareak, koagulazioa, malutaketa, prezipitazioa, partikulen iragazketa eta desinfekzioa daude.
AZALEKO KIMIKA
Kimika koloidalean, malokulazioa partikula finak elkarrekin biltzeko prozesua da. Ondoren, flokua likidoaren goialdera flotatu daiteke (opaleszente), likidoaren hondoan finkatu (prezipitatu) edo likidotik erraz iragazten da. Lurzoruko koloidearen flokulazio-portaera estuki lotuta dago ur gezako kalitatearekin. Lurzoruaren koloidearen sakabanaketa handiak inguruko uraren uhertasuna zuzenean eragiten ez ezik, eutrofizazioa ere eragiten du ibaietan, lakuetan eta baita itsaspeko kaskoan mantenugaien xurgapenaren ondorioz.
KIMIKA FISIKOA
Emultsioetarako, flokulazioak tanta sakabanatuen agregazioa deskribatzen du, tanta indibidualek propietateak gal ez ditzaten. Horrela, malokulazioa emultsioaren zahartze gehiago dakarten hasierako urratsa da (tantaren koaleszentzia eta azken fasearen bereizketa). Flokulatzaileak mineralen onurarako erabiltzen dira, baina elikagaien eta botiken propietate fisikoen diseinuan ere erabil daitezke.
DESFLOKULATU
Alderantzizko flokulazioa flokulazioaren guztiz kontrakoa da eta batzuetan gelifikazioa deitzen zaio. Sodio silikatoa (Na2SiO3) adibide tipikoa da. Partikula koloidalak pH maila altuagoetan barreiatu ohi dira, disoluzioaren indar ioniko baxua eta metal katioi monobalenteen nagusitasuna izan ezik. Koloideak malokulua sortzea eragozten duten gehigarriei flokulatzaileen aurkako deitzen zaie. Oztopo elektrostatikoen bidez alderantzizko flokulaziorako, alderantzizko flokulatzailearen eragina zeta potentzialaren bidez neur daiteke. Encyclopedia Dictionary of Polymers-en arabera, antiflokulazioa “solido baten sakabanaketa-egoera edo egoera bat da, zeinetan partikula solido bakoitza bere bizilagunekin independentea eta loturarik gabe geratzen den (emultsionatzaile baten antzera). Esekidura ez-flokulatzaileak etekin-balioak zero edo oso baxuak dituzte”.
Alderantzizko flokulazioa arazo bat izan daiteke araztegietan, askotan lohiak finkatzeko arazoak eta isurien kalitatea hondatzea ekartzen baitu.
Argitalpenaren ordua: 2023-03-03